فلج مغزی(CP) اصطلاحی است تشخیصی که برای توصیف گروهی از اختلالات پایدار حرکتی و وضعیت قرار گیری بدن کودک که منجر به محدودیت حرکتی کی شوند؛ به کار می رود.اختلالى كه به عنوان بيمارى فلج مغزى شناخته مى شود، در برگيرنده مجموعه گسترده اى از نقص هاى حركتى دوران كودكى است. شدت، الگوى درگيرى اختلالات حركتى و ساير اختلالات همراه با اين سندرم از جمله مشكلات تكلم، ناتوانى هاى ذهنى و تشنج طيف بسيار گسترده و وسيعى را شامل مى شوند. در ٤٠ سال اخير تغييرات و پيشرفت هاى زيادى را در زمينه مراقبت هاى پيش و حين باردارى شاهد بوده ايم، با اين حال شيوع كلى اين بيمارى همچنان مقدارى ثابت و حدود 6/3-٢ مورد در هر ١٠٠٠ مورد تولد زنده باقى مانده است.
فرد مبتلا به فلج مغزى در تمام طول زندگى خود تحت تاثير اين بيمارى قرار دارد و هدف اغلب اين افراد از مراجعه به پزشك و تحت درمان قرار گرفتن نه تنها بهبود عملكرد هاى جسمانى بلكه افزايش كيفيت زندگى و توانايى تعامل اجتماعى مى باشد.