
گاهی خودمان نیز در یک جا آرام نشستن، توجه کردن یا کنترل کردن رفتار های تکانشی دچار مشکل می شویم ولی در برخی افراد این مشکلات آنچنان فراگیر و پایدار است که در عرصه زندگیشان شامل خانه، محیط آموزشی، اجتماعی و کار مزاحمت ایجاد می کند. اختلال کمبود توجه/ بیش فعالی؛ حالتی است که در 8-5 درصد از کودکان مدرسه ای دیده می شود و علائم آن در 60 درصد موارد تا بزرگسالی ادامه پیدا می کند. یعنی حدود 4 درصد از بزرگسالان دچار این اختلال هستند. این اختلال با رشد نامناسب مراحل فقدان توجه، رفتارهای تکانشی و بیش فعالی شناخته می شود. اگرچه افراد مبتلا به این اختلال می تواند زندگی بسیار موفقی داشته باشند، اما بدون شناسایی و درمان مناسب کمبود توجه/بیش فعالی؛ می تواند پیامدهایی جدی شامل: شکست در مدرسه، استرس و قطع روابط در خانواده ، افسردگی؛ داشتن مشکل در روابط، سوء استفاده از مواد مخدر، بزهکاری، افزایش بروز خطر در جراحات ناشی از تصادف و شکست در زمینه شغلی داشته باشد. بنابراین شناسایی زود هنگام و درمان این اختلال از اهمیت بسزایی برخوردار است.